Baklava & Bayram

Kendimi bildim bileli ev baklavasına doyamamışımdır. Kalabalık bir ailenin sessiz ve çekingen küçük kızı olarak çocukken bayram günlerinde yaşadığımız gelen giden trafiğini de dikkate alacak olursak, canımın istediği kadar baklava yeme şansım olamazdı.

Sevgili anneciğim büyük sinilerle baklavaları hazırlar, o siniler güzel Artvinimin tek fırını "Kelleci" ye gönderilir, sonra siniler eve gelir, şerbetleri dökülür ve çocukların canları istediğinide ulaşamayacakları bir yerlere konurdu. Anlayacağınız, payımıza düşenle yetinmek zorundaydık.

Ramazan aylarında, bayramlarda hemen bütün haneleri saran baklava ve türlü tatlılar yapma heyecanı hepimize bulaşırdı. Biz çocuklar,tüm çocuklar, beklerdik heyecanla.

Yıllar geçti. Baklavalarla ilişkim yaşam yolculuğum boyunca değişti. Her türlü baklavayı, türlü mekanlarda tatmışımdır. Ancak, bayram heyecanı ile güzel yapılmış, içine heyecan ve sevinç katılmış ev baklavasının yerini hiç bir baklava tutamaz bence.

Bu sabah, yıllardır ev işlerinde bana yardım eden sevgili Kevser, elinde bir tabak baklava ile geldi. Evde, elleriyle yapmış. İçimi başka türlü bir sevinç, heyecan ve minnet duygusu sardı.

Şimdilerde, şeker yüklenmemek adına yine doya doya baklava yiyemiyorum ama bir dilim ortadan, bir dilim çıtır çıtır kenardan yemek yetti de arttı bile.İşte bu güzel baklavayı mutfak masama koydum ve sizlerle paylaşıyorum. .

Baklavanız, baklava pişirenleriniz çok olsun. Hepimize, tatlı geleneklerimizi sürdürdüğümüz, ev baklavalı nice mutlu bayramlar diliyorum.